Ballada o Pałacu
Pałac Kultury i Nauki. Pomnik polskiego socrealizmu. Dar bratniego Związku Radzieckiego, sfinansowany w całości przez ZSRR. Pomysłodawcą projektu był sam Józef Stalin.
Pałac powstał w latach 1952-1955. W miejscu dawnych ulic z eklektyczną, secesyjną zabudową, na przykład ulicy Złotej czy Siennej. W sumie zlikwidowano sześć ulic i wyburzono osiemdziesiąt kamienic. Tych mocno uszkodzonych w czasie wojny, ale także i takich nadających się do zamieszkania. Budynków, które były czyimiś domami lub w których prowadzone były małe i większe zakłady, jak Dom Sierot Janusza Korczaka. Tętniące życiem centrum miasta.
Podobno alternatywnym pomysłem była budowa metra w Warszawie, ale ostatecznie wygrała koncepcja budowy najwyższego budynku w Polsce.
Niegdyś Pałac Kultury i Nauki miał stanowić centrum kulturalne i naukowe socjalistycznej Warszawy. Dziś chyba nikt nie ma na niego pomysłu. Pałac jest niewątpliwie atrakcją turystyczną, choć stał się nią niejako mimochodem. Dla wszystkich tęskniących za czasami PRL-u. Spod Pałacu można odjechać starym „ogórkiem”, nyską czy Fiatem 126p w sentymentalną podróż śladami minionych czasów.
Siedzibę mają w nim firmy, szkoły, teatry, bary, jest miejscem odbywających się cyklicznie różnorodnych targów. Ale to za mało. Pomimo pieczołowicie wyszorowanej elewacji, Pałac ulega dewastacji. Tej społecznej.
Teren wokół Pałacu Kultury i Nauki, w samym centrum europejskiej stolicy, nie jest jej najlepszą wizytówką. To wielka niezagospodarowana przestrzeń. Monumentalny budynek otacza wielki parking oraz „dworzec” dalekobieżnych autobusów. A raczej miejsce, skąd ludzie rozjeżdżają się w rożne zakątki Polski, stukając kółkami walizek ciągniętych po nierównym bruku. Bo żadnego budynku dworcowego tu nie ma. Choć przed wojną u zbiegu ulic Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich znajdował się dworzec Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Niektórzy chcą go zburzyć. Inni obudować, zakryć nowoczesnymi, szklanymi wieżowcami. A on trwa, widoczny z daleka.
Więcej o historii Pałacu Kultury i Nauki można się dowiedzieć z oficjalnej strony PKiN.
