Kompozycja cz. III

Dziś garść luźnych porad dotyczących poprawnej kompozycji kadru. W tym miejscu początkujący fotografowie popełniają najwięcej błędów. Mam więc nadzieję, że moje wskazówki Ci się przydadzą, gdyż jak powszechnie wiadomo, diabeł tkwi w szczegółach!

Kadr w pionie czy w poziomie

Generalna zasada mówi, aby obiekty pionowe kadrować pionowo, a poziome –  oczywiście poziomo.

Jednak kadry poziome człowiek odbiera jako bardziej naturalne. Ludzkie oczy widzą bowiem w poziomie, dlatego jeśli to tylko możliwe, kadruj w poziomie.

Ale nie staraj się trzymać poziomych kadrów za wszelką cenę. Jeżeli fotografujesz osobę na tle wieży Eiffla, możesz śmiało kadrować w pionie. Cała wieża widoczna w kadrze będzie lepiej wyglądała, niż wieża z uciętym czubkiem i nic nie wnoszącymi bokami.

Fotografuj z poziomu oczu

Nie na darmo przysłowie mówi, że oczy są zwierciadłem duszy. Z oczu wyczytać bowiem można wiele emocji. Dlatego fotografując ludzi, staraj się fotografować z poziomu ich oczu.

Jeśli na przykład fotografujesz bawiące się dziecko, przykucnij, aby być na linii jego wzroku.

Perspektywa z góry

Najnudniejsze zdjęcia wychodzą podczas fotografowania z pozycji „tak mi jest wygodnie”. Czy często kiedy stoisz i widzisz coś ciekawego, po prostu przykładasz aparat do oka i pstrykasz? No właśnie.

Tymczasem zadaj sobie trochę trudu, aby pokazać fotografowaną scenę z innej pozycji. Nieszablonowo. Możesz na przykład wspiąć się na krzesło, stół. Nie każę Ci skakać po meblach, aczkolwiek… no wiesz, wszystko zależy, jak bardzo jesteś zdeterminowany do tworzenia niezwykłych ujęć.

Perspektywa z dołu

Analogicznie, możesz sfotografować scenę z dołu. Nieważne, że będą Ci się przyglądać, jak leżysz z aparatem na chodniku w samym środku tłumu turystów. Po prostu uśmiechaj się uroczo.

Nikt inny nie leży? To super, Twoje kadry będą inne niż wszystkie.

Fotografowanie ruchu

Jeżeli fotografujesz osobę w ruchu, na przykład jadącą rowerem, na deskorolce czy uprawiającą poranny jogging, zostaw w kadrze puste miejsce po stronie kierunku ruchu tej osoby.

Analogicznie, jeśli fotografujesz na przykład jadący pociąg – zostaw więcej miejsca po stronie, do której zmierza fotografowany obiekt.

Dzięki temu widz będzie miał miejsce na oddech i nie będzie miał wrażenia ucieczki bohatera/obiektu z kadru.

Uważaj, co wystaje z głowy

Fotografując ludzi, uważaj na tło. Drzewo czy uliczna lampa wyrastające z głowy fotografowanej osoby nie dość, że będą wyglądały komicznie, to jeszcze skupią uwagę odbiorcy. A tego przecież nie chcemy.

Jak ciąć portrety

Wykonując portret lub fotografując scenę z udziałem osób, będziesz nieraz zmuszony uciąć bohatera. Ważne, abyś robił to „z głową”, w sposób przemyślany.

Bezwzględnie nie należy pozbawiać ludzi głów, rąk ani stóp. Nigdy żadnej postaci nie odcinaj więc głowy w połowie szyi. Pamiętaj też, że zdrowy człowiek ma dwie dłonie i dwie stopy, pozbawiając osobę jednej z nich widz będzie miał wrażenie oglądania kaleki.

W przypadku kończyn nie powinniśmy ciąć postaci w okolicach stawów. Nie kadruj więc w okolicach kostek, w kolanach ani łokciach. Wygląda to bardzo niekorzystnie.

Linie w kadrze

Uważaj, aby linie np. horyzontu nie odcinały głowy albo pasa fotografowanej osoby. Najlepiej, jeśli wogóle żadne linie nie przechodzą przez postać, a jeśli już muszą, to niech to będą okolice klatki piersiowej, połowy ud lub połowy łydek.

Tym samym kończymy rozmowy o kompozycji obrazów. W następnym wpisie przejdziemy do zagadnienia koloru w fotografii.